Dogodilo se i to. Konstituisana je gradska Opština Vranjska Banja, uz prisustvo čelnika grada, stranaka i medija. Posle službenog dela u prostorijama nove (stare) opštine održan je i koktel, normalno u novom (starom) restoranu Kičer u organizaciji najstarijeg opštinskog odbora stranke na vlasti (mislim na Banju). Veliki broj “starih” Banjčana i gostiju uz cveće i piće podelio je pozitivnu atmosferu primerenu trenutku. Gostoljubivi Banjčani iz jednog od najpoznatijih delova Banje (Skenderci) nisu pustili goste iz Vranja da idu kući čak i taksijem, što daje nadu u revitalizaciju turizma.
Neki drugi članovi “kafanskog parlamenta”, bez sigurnosti ličnog ambijenta, pomalo izgubljeni u masi ljudi došli su u sukob. Ne, nije veliki sukob. Uglavnom je bio tipa “gde si bio”, “kad si otišao”, “nisi se javio” i odgovora “ma ja sam bio tol’ko pijan da te nisam ni poznao”. Bilo je i dobrih stvari u duhu političke kulture i hrišćanske vrline, što smo demonstrirali “gubernator” i ja, pokazavši kako se prevazilaze “teške reči” koje ponekad izgovorimo.
U principu, moja malenkost je najviše naj…drljala, sada i u nekom narednom periodu, pošto u cilju zaštite lika i dela “predsednice”, moram drastično da limitiram, kako “egzaktno” delovanje u kafanskom parlamentu tako i slobodu govora, pa se bojim da će biti ugrožena mogućnost da “kritički” razmišljam.
I na kraju, banjski drvari pokušavaju da unaprede međunarodnu razmenu. Vozeći drva marke “Pjer Kraden” prema Aleksandrovačkom jezeru, slučajno sa visine upadnu u makedonski “roming”. Vozač traktora, zatečen, zove insajdera i žali se da od izmaglice ne zna gde je, i posle odgovora da je blizu jezera, raspameti se. Ma stigosmo mi do Ohrid.
Pratite InfoVranjske.rs i na Facebook stranici portala.