Milan Stošić (55), karateom se aktivno, sa malim prekidima, bavi od 1973. godine. Prelomni trenutak u njegovoj karijeri je pristup karate DO (put) Akademiji Srbije čiji je osnivač i predsednik Velibor Vebo Dimitrijević, legenda srpskog i jugoslovenskog karatea, nosilac crnog pojasa 7. dan.
– Sa Vebom se poznajem od 1975. godine kada sam u Nišu trenirao i takmičio se za KK Omladinac gde je on bio vrhunski autoritet. Kada je osnovao DO Akademiju znao sam da je to pravi karate. Krenuo sam da godišnje posećujem pet do šest seminara i postao instruktor – kaže Stošić.
APSURD I NOVAC
Dugo je bio, kako ističe, u takmičarskom karateu, drago mu je što je u njegovo vreme postojao samo jedan jugoslovenski karate savez koji je organizovao prvenstva iz kojih su izlazili vrhunski majstori i šampioni.
PROFIL
Ime prezime: Milan Stošić
Rođen: 14. 9. 1955.
Mesto rođenja: Vranje
Klub: KK Simpo, KK Omladinac (Niš), KK Akademac, KK Bushin
Nosilac crnog pojasa 3. dan
– Već duže vremena u srpskom karateu vlada konfuzija, podvlađuje se ličnim interesima, na štetu polaznika i takmičara. Ne postoji jedan savez, već se formiraju regionalno, interesno i ko zna kako sve ne. To vam je kao da u Srbiji političke stranke organizuju za svoje članove treninge i takmičenja, uzimaju novac karatistima i njihovim roditeljima, a za uzvrat im dele medalje. Pa, tako dete sa 12 godina ne može sve medalje da smesti u svojoj sobi. To je apsurd, to uništavanje plamenitog sporta i zato karate kod nas nije uvršten u olimpijski – priča Stošić.
Karate klub Bushin u sklopu karate Do Akademije Srbije, Stošić je formirao 2009. godine. Ima 35 polaznika, svih uzrasta, u Vranju i Vranjskoj Banji.
– Za razliku od takmičarskog karatea, karate-Do je životna filozofija koja se bazira na drevnom Budo konceptu, koji se temelji na sjedinjavanju ratničke svesti i ratničke tehnike. Pravi karate prenosi se buđenjem pravilnog disanja kako bi se uskladila fizička, mentalna i duhovna dimenzija čoveka. Cilj je da se poboljša pokretljivost, koncentracija, osećaj za ravnotežu – ističe Stošić i nastavlja.
– Da se postane svestan svojih fizičkih mogućnosti, nauči kako se kontroliše temperament, poboljša sposobnost razmišljanja, nauči kontrola agresivnosti, ponašanje u kolektivu, kako poštovati druge da bi sam bio poštovan i na kraju vežbanjem postati jači, u svakom pogledu. Kod nas se trenira celog života, zato imamo polaznike od sedam do 77 godina.
Kao takmičar, nastupajući za KK Simpo i KK Omladinac osvajao je prva mesta u eks Jugoslaviji na prvenstvima južnomoravskog regiona, u srednjoj i apsolutnoj kategoriji. U finalnim borbama na prvenstvu Srbije prolazio je do trećeg kola. U to vreme na sceni su bili vrhunski karatisti koji su imali uspehe na evropskim i svetskim takmičenjima.
– U karateu ako ne trajete u kontinuitetu onda ste džaba traćili vreme. Kroz vranjski karate prošli smo od osnivanja prvog kluba, 1973. godine, preko hiljadu polaznika i takmičara. Danas od moje generacije, pored mene traju još dr Zoran Momčilović, Zoran Popović Pop i Blagoje Ristić. Od mlađih tu vidim Sašu Djorđevića i nikog više – kaže Stošić.
ZEČEVI I KARATEKE
Želi da istakne pionire vranjskog karatea, koji su 1973. godine, u bašti Doma JNA upisivali članove KK Simpo. To su Miki As, Andra i Tihomir Stošić. Sa posebnim pijetetom govori o svom prvom treneru Tomi Mihajloviću iz Niša. Za kraj citira svog učitelja Vebu, kad upoređuje karate koji klinci treniraju po brojnim klubovima širom Srbije sa pravim karate-Do:
„Vežbanje istinskog karatea-Doa traje koliko i život. Upoređujući sa atletikom, to je kao da trčite maraton. Trkači na kratkim stazama nisu dorasli tom izazovu. Mada, ove prolazne karateke najviše podsećaju na zečeve. To su ti trkači koji su tu u prvih nekoliko krugova, čak se ističu svojim ritmom, onda jednostavno nestanu. Iako naizgled mogu da uskomešaju ove druge, oni zapravo ne utiču na ishod trke“.
Pratite InfoVranjske.rs i na Facebook stranici portala.