Veliki protest građana Srbije devetog marta 1991. godine u organizaciji Srpskog pokreta obnove privremeno je relaksirao odnose na relaciji vlast – opozicija, ne samo u Srbiji, već i u Vranju, gde je zajedničkom i jedinstvenom akcijom SPS, SPO, DS i NRS (Narodne radiklane stranke) sprečena administrativna hegemonija Leskovca i tadašnja Vlada Srbije Dragitina Zelenovića je formirala Pčinjski okrug.
Vodeći ljudi SPO u Vranju, dr Nikola Veličković, Zoran Ilić Greška, Nenad Stošić, Momčilo Đorđević i drugi, odigrali su važnu i čak presudnu ulogu u naporima da vranjski kraj dobije svoj okrug, a da ne bude deo tzv. Južnomoravskog okruga sa sedištem u Leskovcu, ali zahvaljujući i felksibilnosti tada vodećih socijalista, predsednika Miodraga Stojanovića, pre svih, pa je predstavnik SPO zajedno sa profesorom Momčilom Zlatanovićem, socijalistom, sastavio tekst dopisa Vladi Srbije sa idejom formiranja vranjskog okruga.
Već 1993. godine SPO slabi i u Vranju zbog negativnih tokova u samoj stranci gde jača uticaj Danice Drašković, supruge Vuka Draškovića, ali i zbog ratova u Bosni i Hrvatskoj i antiratne retorike i politike čelnika stranke, kao i zbog hapšenja Vuka Draškovića i njegove supruge na protestu zbog smene Dobrice Đosića, književnika, sa funkcije predsednika Savezne republike Jugoslavije.
SPO te 1993. napušta Dragan Nikolić, koji je iz NRS godinu godinu dana ranije pristupio stranci Vuka Draškovića i bio imenovan za sekretara Opštinskog odbora, a koji je pristupio Srpskoj radikalnoj stranci Vojislava Šešelja.
Oz SPO krajem 1994. godine odlazi i Nenad Stošić, koji 1996. pristupa DS, a 2000. postaje član i funkcioner DSS u kojoj ostaje do 2012. godine.
SPO zajedno sa ostalim opozicionim strankama u Vranju aktivno učestvuje na protestima građana zbog krađe na lokalnim izborima 1996. godine u režiji režima Slobodana Miloševića, ali godinu dana kasnije vrh stranke odlučuje da ne bojkotuje predsedničke izbore i time se distancira od ostale srpske opozicije.
Nezadovoljstvo u redovima vranjskog SPO kulminira 1997. godine odlaskom istaknutih članova, Suzane Popović, Radoslava Mojsilovića i drugih, u Novu Srbiju Velimira Ilića, a vranjskom odboru ostaju verni profesorka Leposava Gagović, advokat Miroslav Nešić i inženjer Staniša Tasić, dok dotadašnja predsednica i poslanik Jovanka Mihajlović prelazi u stranku Pravda Borivoja Borovića.
Izostanak SPO sa protesta opozicije posle izbora 24. septembra, kada je Vojislav Koštunica, kandidat DOS-a pobedio Slobodana Miloševića na predsedničkim izborima, kao i na demonstracijama petog oktobra iste godine, dovodi do daljeg osipanja članstva u stranci Vuka Draškovića, koji je peti oktobar i rušenje Slobodana Miloševića nazvao „invalidnom pobedom“.
Miroslav Nešić prelazi u DS, a desetak godina kasnije pristupa SNS, Demokratskoj stranci pristupa i Momčilo Đorđević, istaknuti član SPO iz Vranjske Banje, koji u njoj ostaje više od 15 godina.
SPO u Vranju, osim pobrojanih funkcionera, napustio je i veliki broj tzv. „običnih“ članova, oni su se rasuli po ostalim opozicionim strankama, deo je pristupio DS, oni sa „jačim“ nacionalnim emocijama u DSS i SRS, jedan broj u Novoj Srbiji, te malim strankama DOS-a koji je kao koalicija na vlasti bio privlačan za obične ljude.
Do kraja verni SPO i Vuku Draškoviću, među poznatijim funkcionerima, ostali su profesorka Leposava Gagović i diplomirani inženjer elektrotehnike Staniša Tasić, koji je preminuo 2019. godine.
S. Kostić
Pratite InfoVranjske.rs i na Facebook stranici portala.