Pošto je Vranje preko noći postalo veliko gradilište imali smo invaziju građevinskih preduzeća koja su se pojavila kao izvođači radova, kao na primer Rad, Hidrotehnika i dr., a mi smo želeli da radove izvodi naše građevinsko preduzeće Novogradnja sa svojim skromnim kapacitetima a da ne govorim o tehnici kojom su raspolagali. Pamučni kombinat, Fabrika nameštaja i Alfa. To su bili građevinski giganti, a to poveriti Novogradnji, takav je bio politički stav. Sve smo to uspeli da prebrodimo i da građevinske objekte izgradimo bez mnogo problema
Čedomir Trajković, nadimkom „Čemberlen“, diplomirani ekonomista, bio je jedna od najznačajnijih ličnosti Vranja u posleratnom periodu, jedan od kreatora „južnog privrednog čuda“, kako se u periodu 1960-1982 naš grad prepoznavao u bivšoj SFRJ. U ovom feljtonu,, Čeda Trajković iznosi niz svojih sećanja na period kada je Vranje imalo svoju šansu, koju, nažalost, nije iskoristilo.
Trajković je rođen u Vranju 1932. godine, u staroj vranjskoj porodici i sa očeve i sa majčine strane. U rodnom gradu završio je osnovnu školu i gimnaziju, a 1956. godine diplomirao je na Ekonomskom fakultetu u Skoplju. Nakon toga, obavljao je niz značajnih funkcija, privrednih i političkih u zemlji i inostranstvu. Jedan je od najznačajnijih svedoka i učesnika privrednog razvoja Vranja u posleratnom periodu, tako da će sećanja Čedomira Trajkovića značajno doprineti razumevanju situacije, političke i ekonomske u kojoj se Vranje danas nalazi. Posle izuzetno bogate profesionalne i političke karijere, Čeda Trajković sada kao penzioner živi u Beogradu, ali se, kako naglašava, ne odriče svog rodnog grada i porekla. To mu je bio i osnovni motiv za objavljivanje ovog feljtona.
Ovakvo stanje u opštini Vranje na neki način uticalo je da se razmišlja kako to stanje prevazići. Činjeni su ogromni napori da se pred Republičko rukovodstvo iznesu činjenice koje ukazuju da je Vranje i Srez Vranje nerazvijen kraj i da mu treba pomoći. Iste takve aktivnosti vodile su se i u drugim nerazvijenim područjima Srbije što je imalo za rezultat da Jugoslavija i Srbija 1956. godine utvrde politiku za razvoj nerazvijenih područja u koje je i Vranje svrstano. Da bi se ova politika mogla da realizuje osnovani su Savezni investicioni fond, Republički, Sreski i Opštinski fond.
SUDBONOSNI PERIOD
Prema tome država je učinila svoje, sada je došlo vreme da se lokalna zajednica organizuje i pripremi za dobijanje sredstava iz gore pomenutih fondova kako bi oživeli programe za brži razvoj. Po mom mišljenju sudbonosni period za dalji napredak Vranja počinje od donošenja zakona za finansiranje nerazvijenih područja.
Kompletan tekst možete pročitati pretplatom na elektronsko izdanje „Vranjskih“ preko www.novinarnica.net
Pratite InfoVranjske.rs i na Facebook stranici portala.